اگر تعالی فردی فراتر از حد بیشینه پیگیری و از تعادل خارج شود، به خانواده گریزی ختم خواهد شد. تجرد دختران حوزوی و یا دانشگاهی با تحصیلات عالیه در مقطع کنونی، شاهدی بر این معضل است.
حال یا این اتفاق به صورت ارادی بوده است و یا غیرارادی. در فرض اول، نگرش خانواده گریز وجود داشته و در فرض دوم نظام معرفت افزایی و مهارت افزایی غیرخانواده محور. ص۲۳ و ۲۴
📷گزارشی از نشست "امتداد حضور" با روایت سرکارخانم دکتر مینو اصلانی (رئیس اندیشکده خانواده دانشگاه امام حسین (علیه‌السلام))
نشست ششم از "سلسله نشست‌های امتداد حضور، روایت حکمرانی و سیاست‌گذاری زنان با محوریت انتقال تجربه" با حضور سرکار خانم دکتر مینو اصلانی، رئیس اندیشکده خانواده دانشگاه امام حسین (علیه‌السلام) برگزار شد.
یشان به بیان تاریخچه ای از حضور زنان در سپاه پاسداران از ابتدای انقلاب تاکنون پرداخته و نقش و موقعیت زنان در این عرصه را تحلیل و بررسی کردند.
مسئله‌ی شخصی برای زن، مسئله‌ی درجه‌ی یک نیست. اگر ما به ابعاد زندگی زن نگاه کنیم، واقعاً مهمترین جهات و حیثیات وجود او، آن مسائل شخصی محض نیست؛ شخصیت اجتماعی زن به عنوان عضوی از این مجموعه‌ی عظیم، خیلی حائز اهمیت است.
زنان در گذشته، اصلاً به این بخش توجهی نداشتند و اهمیتی نمی‌دادند. در مسئولیت‌های عمومی جامعه، نقشی برای زنان فرض نمی‌شد؛ خودشان هم نقشی را فرض نمی‌کردند؛ به‌خصوص در این سطح وسیعی که امروز مطرح است.
***به همت دفتر مطالعات جنسیت و جامعه
یکی از راهبردهای اساسی برای سامان بخشی به وضع موجود راهبرد احیای پیوندهایی است که خداوند به آنها تاکید داشته است.
در واقع ما در کشور مشکل محتوای پیام نداریم، بستر ارسال پیام قطع شده است چرا که پیوندها گسسته شده‌اند و احیای آنها بزرگترین راهبرد دینی جامعه است.
نباید مسئولیت دینی و تمدنی زن را به خانواده تقلیل داد، همچنان که نباید خانواده و نقش بی بدیل زن را در تاریخ سازی کم اثر دید. حضور زنان اندیشمند در فرآیند تصمیم سازی خانواده، جامعه و جهان مغتنم است. ص ۲۰۹
الگوی سوم زن مسلمان، آنچه در جریان پیروزی انقلاب در ساحت عمل اتفاق افتاد و آنچه در پیام مقام معظم رهبری به کنگره هفت هزار زن شهید به رشته تحریر در آمد، وصف زنانی بود که الگو را محقق کرده بودند و توصیف، وامدار نقش و عمل آنان بود.
به عبارت دیگر، الگوی سوم نیاز به خلق نداشت، که پیش از آن خلق شده و در ساحت عمل امتحان خود را پس داده بود؛ با این وجود، چرا پس از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، و بیش از یک دهه از پیام کنگره، ما همچنان نتوانسته‌ایم ادبیات پیرامون این موضوع را منقح کنیم؟
شاید یکی از دلایل این امر، محقق نشدن شرایط بروز و ظهور زنان در قامت زن الگوی سوم در تعامل با ساختارهای جمهوری اسلامی است.
واقعیت این است که علی رغم گذشت سالیان از پیروزی انقلاب، ساختارها و نهادهای رسمی نتوانسته‌اند موضع خود را در برابر این مسئله درک و بیان کنند.
📷گزارش از نشست "امتداد حضور" با روایت سرکارخانم فاطمه آلیا (نماینده‌ی سه دوره مجلس شورای اسلامی)
📢نشست پنجم از "سلسله نشست‌های امتداد حضور، روایت حکمرانی و سیاست‌گذاری زنان با محوریت انتقال تجربه" با حضور سرکار خانم فاطمه آلیا، نماینده ادوار مجلس برگزار گردید.
فاطمه آلیا نماینده دوره‌های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی حضور در عرصه سیاسی را به‌طور طبیعی و واقعی مبتنی بر مسئولیت‌پذیری، خواست و تمایلات سیاسی افراد بیان کرد.
***به همت دفتر مطالعات جنسیت و جامعه
از بین کلی‌ترین و مهمترین مسیرهایی که منجر به گسترش حجاب می‌‌شود، ابتدا باید به سراغ نظام باورها و ارزش‌ها برویم.
عمده‌ترین رویکردی که می‌تواند به طور ریشه‌ای به حجاب و دیگر مسائل بپردازد، رویکرد حاکمیت خودآگاه است؛ به عبارتی رویکرد کلانی که مدنظر است همان احیای دولت حداکثری است.
*** به همت دفتر مطالعات جنسیت و جامعه
🔹پس از انقلاب دختران جوانی که مایل بودند سطحی از عاملیت را داشته باشند، خود را به حجاب آراسته کردند و حتی سبک‌های جدیدی از حجاب مانند مانتو و روسری در این فضا شکل گرفت.
🔹در این چهل و خورده‌ای سال که از آن زمان گذشته با وجود تاکید بر حجاب، دو جریان ایجاد شده است؛ یک جریان گفتمان امامین انقلاب است که حجاب را با سوژگی تلفیق کرد و دیگری حجاب را با ابژگی زن تلفیق کرد و حفظ آن را منوط بر خانه‌نشینی و دوری از جامعه دانست و این الگوی برخی فضاهای مذهبی شد.
