زن در کلام رهبری (۸)

قرآن کریم، وقتی می‌خواهد نمونه‌ای برای انسان‌های با ایمان ذکر کند، آن را از میان مردان ذکر نمی‌کند؛ از میان زنان ذکر می‌کند: «و ضرب الله مثلاً للذین امنوا امراة فرعون».
خدای متعال در این‌جا، دو زن را به عنوان دو نمونه از انسان‌های برجسته و مؤمن _نه از زنان برجسته_ ذکر می‌کند. یعنی در صحنه‌ی انسانیت و تکامل معنوی، خدای متعال وقتی می‌خواهد نمونه‌ی ممتازی بیان کند، سخن از پیامبران و مردان بزرگ و شخصیت‌های علمی و دینی نمی‌کند؛ بلکه سخن از دو زن به میان می‌آورد که یکی از آن دو زن، زن فرعون است: «أذ قالت رب ابن لی عندک بیتاً فیالجنة»

زنی در مقام مبارزه با قدرت طاغوتی شوهرش، زنی با استقلال کامل که زیر بار شوهر متجاوز و قدرتمند و فرعون صفت و فرعون نام خود نمی‌رود. عظمت این زن، این جاست که شوهر نمی‌تواند راه گمراهی را بر او تحمیل کند؛ اگرچه آن شوهر، شخصی در حدّ فرعون با آن قدرت و با آن شخصیت باشد.

بایدها و نبایدهای الگوی سوم (۲۳)

برون‌سـپاری برخـی امور در هـر نقش:

می‌توان با تفویض برخی امـور در هر یک از نقش‌های سـه گانه، به نقش‌های دیگر پرداخت؛ معیار در تشـخیص امور تفویضی از غیرتفویضی، ضروری بودن و نیـز نقـش جنسـیت در آن‌هاسـت.

به طور مثال در نقـش خانوادگی، وظایف همسـری، بـودن مـادری، و آرامش‌بخشـی ضروری‌انـد و فقط مختـص بانوی خانه‌اند و نمی‌تـوان آن‌ها را تفویض کـرد.

زن در کلام رهبری (۷)

خواهران عزیز و دختران من! اعتقادم این است که اگر در بخشی از جامعه‌ی اسلامی، نسبت به زن مسلمان، کوتاهی‌هایی صورت می‌گیرد، قدری تقصیر مردان و قدری هم تقصیر خودِ بانوان است؛ چون آن کسی که باید شأن اسلامی زن را بشناسد و از آن دفاع کند، در درجه‌ی اوّل خودِ بانوان هستند.

باید بدانند که خدا و قرآن و اسلام، درباره‌ی آن‌ها چه قضاوتی دارد، از آن‌ها چه می‌خواهد، مسئولیت آن‌ها را چه چیزی معیّن می‌کند و از آنچه که اسلام فرموده و خواسته، دفاع کنند و بخواهند.

بایدها و نبایدهای الگوی سوم (۲۲)

اسلام در افقی بالاتر، شرایط اثر زن را کلان‌تر و جدی‌تر از حضور اجتماعی به معنای متداول و اشتغال در نظر گرفته است.

زن در کلام رهبری (۶)

زنان فعّالِ در جبهه‌ی انقلاب، یک روزی نقش‌آفرینی برجسته‌ای کردند _هم اندکی پیش از پیروزی انقلاب، هم در اوائل انقلاب، هم در دوران جنگ تحمیلی_ و از خودشان حضور نمایانی نشان دادند؛ نگذارید حضور نمایان زنان فعّال در جبهه‌ی انقلاب کمرنگ بشود.

زن در کلام رهبری (۵)

یک کشور اگر می‌خواهد به معنای واقعی بازسازی کند، باید بیشترین تکیه و بیشترین نگاه و توجّهش، به انسان و نیروی انسانی باشد. 

وقتی که صحبت از نیروی انسانی است، باید توجّه کنیم که نصف جمعیت کشور و نیمی از نیروی انسانی، بانوان کشورند. اگر بینش غلطی در مورد زن وجود داشته باشد، بازسازی به معنای حقیقی و در سطح وسیع آن، شدنی نیست. 

بایدها و نبایدهای الگوی سوم (۲۱)

بانوی الگوی سوم به زن بودن خود مفتخر بوده و دامنه‌ی تأثیر خودش را می‌شناسد. خوب می‌داند که جزئی‌ترین فعل او علاوه بر اثر خانوادگی، اثر اجتماعی و تمدنی دارد. با شناخت توانایی‌های خود، میدان بندگی خود را می‌شناسد. 

توانایی رصد و تأثیر انتخاب‌ها و افعالش را در مقیاس جهانی دارد. می‌تواند تحلیل کند که تصمیماتش متأثر از کدام پارادایم فکری است. توانایی تفکیک امور اصالی از امور عرضی، اقتضائی و اضطراری را دارد. 

با شناخت درست تکلیف، دچار مغالطه حق و تکلیف نمی‌شود (اشتغال حق است یا تکلیف؟) 

زن در کلام رهبری (۴)

اسلام نسبت به زن و مرد و همه‌ی خلایق، یک دید واقع‌بینانه و متکی بر فطرت و طبیعت و نیازهای حقیقی دارد؛ یعنی از هیچ‌کس بیش از تمکنش و بیش از آن چیزی که به او داده شده است، توقعی ندارد. اصلاً بنای اسلام بر این است؛ یک بنای واقعی و منطقی است.

در دعای سحرهای جمعه، فقره‌ای است که بیان می‌کند: «و جعل ما امتنّ به علی عباده فی کفاء لتأدیة حقّه»؛ یعنی آن چیزی که خدای متعال منت گذاشته و به کسی داده، در حد کفایت است، برای این‌که حقوق الهی را ادا کند. اصلاً شناخت واقعیات هر کس، متناسب با همان توقعی است که از او وجود دارد.

بایدها و نبایدهای الگوی سوم (۲۰)

سیاست‌های وضع و اجراشده در عرصه اشتغال زنان باید با دغدغه‌مندی نسبت به شکل‌گیری و ارتقای هویت زن مسلمان محقق شود.

زن در کلام رهبری (۳)

متأسفانه در طول تاریخ، همواره یک ستم تاریخی بر زن رفته است؛ که بیشتر هم ناشی از این است که قدر زن و جای او را ندانسته‌اند.
در جامعه‌ی ما بایستی به آن شکلی باشد که اسلام خواسته است. زن باید شأن حقیقی خودش را پیدا کند و نبایستی به خاطر زن بودن، هیچ ستم و ظلمی به او بشود.

این، چیز بسیار بدی است. چه ستم‌هایی که در حق زن روا داشته شده و اسمش ستم است، و چه ستم‌هایی که اسمش هم ستم نیست، اما در حقیقت ستم است؛ مثل همین سوق دادن به تجمل و مصرف‌گرایی و آرایش‌های بیهوده و مخارج سنگین و تبدیل شدن به یک وسیله‌ی مصرف. این، ستم بزرگی بر زن است.